UN DÍA NA ALDEA

Era por este tempo, na primavera, o tempo de facer as aradas do campo para botar as patacas e o millo. Sempre compría madrugar, erguerse cedo.
Pola mañanciña o avó erguíase cedo para xunguir as vacas e marchar para a nabeira traballar. Mentres, a avoa muxía as vacas e facía o almorzo para levarllo ao avó á nabeira.

O avó paraba a xugada ao ver chegar a súa muller co almorzo e, cando non lle traía leite, el collia unha cunca do caldo e enchíaa muxindo nunha das vacas que tiña xunguidas.

Unha das vacas que estaba xunguida púxoselle de parto, pola tarde cando estaba a traballar. O avó tivo que axudar a botar a cría atándolle unha corda ás patas do becerro e turrando por ella coa axuda dalgúns veciños que chamou.

Cando naceu a cría, o avó botoulle sal na boca e o xato comezou a berrar e espirrar, meneando a testa. Despois o avó deixouno para que a vaca o lambese.

Recollido por Thais López Sánchez de 5ºA
Orixe: A Barrela

Nenhum comentário: