Contoume o meu avó, que sendo el noviño oiu a historia dun rapaz. A historia era así:Fixérase noite, e un mozo ía camiñando de volta para a casa por unha corredoira. De súpeto escoitou un ruido. Ao primeiro non sabía de onde viña, mais logo se decatou de que, quen o fixera, fora un carneiro.
O rapaz botou a correr tras del, até que por fin conseguiu collelo. Atouno e púxoo ao lombo.
Pero resulta que o carneiro comezou a falar, dicindo:
- “Póusame, paso, póusame, paso e non me rompa-lo simbilibaso”.
O rapaz para ver o que contecia virouse, e xa non había carneiro.
A quen levaba enriba era ao mesmo demo. Sen pensalo tirouno do lombo e botou a correr...coma se tivese un foguete no cú.
Dende aquela, dende tal cousa, non se fiaba nin de carneiros nin de cabirtos.
Recollido por: Denise Pena Lestón - 4ºB
Nenhum comentário:
Postar um comentário